Ongeveer tweeëndertig minuten met de auto van Råda ligt Gustavfors.
In Gustavfors roken ze zalm. Die zalm wordt geserveerd in het restaurant van Björns.
In Gustavfors woont iemand die graag schildert. Zij exposeert momenteel in Björns.
In Gustavfors staat ook een ruïne. Die lijkt gelukkig niet zo op Björns.
Maar een ruïne is altijd spannend om te zien en van alles bij te bedenken.
Waarom is iedereen er weggegaan? Wat was het voor het een ruïne werd? Zou het nog nog verder instorten terwijl je er bovenop staat? Woont er stiekem nog iemand tussen de brokstukken?
Pjotr heeft een filmpje gemaakt terwijl we in de oventoren van de oude staalfabriek rondkeken.
Je kunt luisteren naar het geluid erbij. Maar je mag ook zelf geluid maken.
Je kunt dan kiezen voor een cd met lief'lijke vogeltjes die op de achtergrond een zomerlied kwetteren, of je download -legaal natuurlijk- donkere geluiden van weer en wind en vleermuizen die om de halfingestorte toren zwieren.
Of je luistert in stilte om spanning te kunnen voelen en snijden.
In veel Meesterhuiswerktekeningen zie je onder meer een een grote sleutel [ik vond die sleutel eens in een oud Zweeds hotel] en een bruine, vierkante kruk [uit de jaren vijftig, gemaakt door mijn opa]. Maar ook een dodo, een kabouter en drie muizen komen bijna altijd voor. Hoe verder je terugbladert, hoe minder je de vaste onderdelen tegenkomt, want het is vanzelf zo ontstaan, zonder dat het bedacht is. Heb je ideeën, opmerkingen of een opdracht? Laat het me weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten