Bijna alle kabouters die op de Drakenberg wonen hebben bollen wol gekocht voor de draak. De draak verveelde zich, omdat hij geen vuur meer kon spuwen. Rodanim was wel onderweg met een manier om de berg weer warm te krijgen, maar dat duurde nog even. Door het breien van sjaals, truien en sokken bleef de draak ondertussen een beetje warm. Iedereen en alles kreeg iets gebreids: alle kabouters, maar ook planten die het koud hadden, dieren die bibberend door het bos liepen en natuurlijk de draak zelf. Als er weer een bol wol op was, kwam er altijd wel een kabouter naar de krater bovenin de berg geklommen om de draak te voorzien van een nieuwe. Sommigen van hen vonden het zo leuk, dat ze al hun goudstukken aan wol uitgaven en nu op zwart zaad moesten zitten. Ze hadden geen geld meer over om eten te kopen, of voor een treinkaartje naar de andere kant van het ravijn. De draak bedacht een oplossing. Toen er weer een kabouter aankwam met een bol wol, gekocht van zijn laatste goudstuk, zei hij: "Ik heb een idee. Binnenkort brandt het vuur in de berg weer." "Fijn", antwoordde de kabouter. "Ik heb intussen best wel weer zin in iets warms." "Nou, ik ook," knikte de draak. "En als het hier weer warmer is, heb je al die gebreide spullen niet meer nodig. Misschien kun je ze verkopen op de bergmarkt?" "De kabouter begon te glunderen. "Goed idee!" riep hij, "Dat ga ik doen!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten