De Duistere Lina

Lina en Ensar [niet dezelfde als in het verhaal] schreven over zombies en een duistere legende. Een spannend verhaal met leuke dialogen. Omdat het bijna Pasen is heb ik van De Duistere Lina een haas gemaakt.

De Duistere Lina 

Er was eens een jongen... Zijn naam was Ensar en hij was wel apart, dus ga maar door met lezen dan zie je wat hem te wachten staat. 

Stop!! Je maakt me bang, zei Mehmet -de vriend van Ensar. Het is al inmiddels tien uur in de avond en jij praat over zombies. Ensar: nou, nou, je overdrijft wel, want ik zei alleen dat er een zombiekoningin bestaat die mensen opeet. 
Stil!! Oké, dan gaan we maar slapen hè? 
Ja, beter, zei Mehmet met een boos gezicht. 

6 uur later. 

Psst, Mehmet, kom, we komen te laat! Oké, oké, ik kom. Jas, tas, klaar. En we gaan. Onderweg zaten ze  te praten over het werkstuk van Ensar: ik ga mijn werkstuk houden over dat horrorverhaal, maar ik ben erg zenuwachtig. 
Ja, zeker gaan Mike en Daan je wel uitlachen door dat kinderachtige onderwerp. 
Jahh, weet ik, ik word het hele jaar gepest over dat onderwerp, net als vorig jaar. 

Mehmet: Ensar, kijk eens naar buiten, een koningin. Ensar: dat is niet de koningin, dat is de duisternis van de graven. Blijf binnen, doe alle ramen en deuren dicht. Mehmet: kijk, zombies. Ik heb dat gelezen in een boek. Het heet: De Duistere Lina. Ensar: daarom moet alles dicht, dus help me een handje. Dus Ensar en Mehmet gingen alle ramen en deuren dicht doen. Even later waren ze klaar. 

Ze bleven 10  uur binnen. Ensar zat een beetje te spieken. en toen was De Duistere Lina weer weg. Alles was weer veilig en iedereen was blij. 



.