Hoog van de toren blazen

"Wauw, de Nieuwe Bavo van Lego! Kijken hoe snel ik die kan maken."

"Mij lukt het in een dag. Of nee, misschien wel sneller!"
"Echt, pap?"
"Tuurlijk, maar misschien niet vandáág, want ik moet zo boodschappen doen."

"Ik ben al begonnen, maar waar is de bouwtekening?" 

Van de echte Nieuwe Bavokerk in Haarlem waren heel veel bouwtekeningen. Het duurde ruim dertig jaar voordat de kerk klaar was, maar er werd niet de hele tijd gebouwd. Er was een lange pauze omdat het geld op was. Voor de torens werden verschillende ontwerpen gemaakt. De torens die uiteindelijk gebouwd werden lijken plat, maar zoals je ziet in de legotorens die de dodo al gebouwd heeft, hebben ze wel een schuin dak, alleen zie je dat vanaf beneden niet. 

De kinderen van groep 7 hebben het wel gezien, want zij hebben de tweehonderdvijfenzeventig treden van de klokkentoren beklommen en hadden toen uitzicht over heel Haarlem. Althans, als het niet zou sneeuwen en zo mistig zou zijn geweest. Nu konden we nog net de andere toren zien en mijn huis, blazend in je handen van de kou.

Is dat dan ook meteen Hoog van de toren blazen, de uitdrukking waar Obaid voor koos? 

In de tekening herken je misschien naast de torens van de Bavokerk een stoel en een lamp van Gerrit Rietveld. Van Obaid mocht ik een combinatie tekenen van de Nieuwe Bavo en Rietveld. Ik koos ervoor een legopakket te maken van de kathedraal. Op google zag ik dat veel mensen het Rietveld-Schröderhuis van lego hebben gemaakt. Dus als je met lego bouwt, ben je een beetje Rietveld!

Deze boekenkastjes heeft Rietveld niet bedacht, maar die heeft mevrouw Schröder zelf aan haar huis toegevoegd. [Dat wil ik ook gaan doen thuis!]

Ik vind het raam- en deurbeslag in het Rietveld-Schröderhuis opvallend traditioneel. Zou Gerrit Rietveld het niet belangrijk hebben gevonden om ook dit heel strak en recht te maken, zoals de rest van het huis? 

Dit plankje vind ik heel grappig, vooral vanwege de standaardsteun [weliswaar De Stijl waardig zwart], die nu nog steeds bij de bouwmarkt te vinden is. Het hangt op het toilet van het Rietveld-Schröderhuis. Zou er een wc-rol op hebben gestaan? Of de wc-eend? Of helemaal niets? 

Toen Rietveld deze glazen boenkasten bedacht en maakte, was het nog hoogst ongebruikelijk om glazen keukenkasten te hebben. 

In het echte huis van mevrouw Schröder zijn het kopje en de steen te vinden die ook op de kruk in de tekening liggen.

Gerrit Rietveld vond het mooi dat binnen en buiten in elkaar overlopen, dat zag je al goed in zijn eerste zelf ontworpen huis huis, uit 1924. Bijvoorbeeld bij het plafond, dat door lijkt te lopen naar buiten. Het vloerkleed op de tekening is net een groene legoplaat, waarmee de tekening ook tegelijkertijd binnen en buiten is.  

De boom in de tuin van het Rietveld-Schröderhuis lijkt wel een beetje op de boom van Mondriaan -een collega van Rietveld bij de Stijl. 

[Niet] op alle slakken zout leggen

"Ik heb het nog nooit zo zout gegeten", zei mijn oma, als ze iets wel héél erg vond.
Door zout in de wond te strooien maak je het nóg erger.
Dan roep je misschien heel onaardig: opzouten!
Of moet iemand het met een korreltje zout nemen, zodat het wel meevalt, en niet op alle slakken zout leggen, dus niet zo zeuren over kleinigheden.

Zonder een enkel korreltje zout zou je in deze tekening de Nieuwe Bavo kunnen zien, de kerk tegenover mijn huis. Daar fietst groep 7 aanstaande vrijdag naartoe voor een rondleiding en een beklimming van de driehonderd torentreden.
Of is het een grote slak, want die koos Elif, samen met het spreekwoord. [Ik ben trouwens vergeten om de tekening te scannen voordat ik hem inkleurde -dat doe ik namelijk altijd. Jammer, maar ach, je moet niet op alle slakken zout leggen.]
En wat gebeurt er op de tekening? Heeft de slakkenkerk een hele grote bek, waarmee hij iedereen opschrokt? In de sneeuw zie ik al de silhouetten van de muizen, de sleutel, de dodo en de kruk [Ja, je moet goed kijken, dus niet op alle slakken zout leggen].

Zou een kerk als deze in het echt gebouwd kunnen worden? Of zouden mensen dan gaan denken dat kerken ook heel langzaam vooruit gaan? Gaan ze de kerk zien als iets waar veel verlichting is -maar daardoor ook veel schaduw? Zou het gaan lekken, met al die ronde kanten waar water langs kan lopen?

In Utrecht staat het Rietveld-Schröderhuis uit 1924, dus al bijna honderd jaar oud. Dat huis is in tegenstelling tot dit slakkenhuis helemaal ontworpen met rechte hoeken. Precies volgens de ideeën van kunstbeweging de Stijl, Gerrit Rietveld en Truus Schröder-Schräder. Ze hebben heel goed nagedacht om het huis zo perfect mogelijk te maken. Uiteindelijk waren ze er heel tevreden mee. Hoewel het huis wel lekte, bij regen of sneeuw. Zij waren er goed in om niet op elke slak zout te leggen!

Van De Hak Op De tak Springen

Heeft deze sneeuwpop ooit de Brief van de Week gewonnen bij Donald Duck en toen deze walkman toegestuurd gekregen?

En heeft hij toen zelf een cassettebandje opgenomen [buiten natuurlijk, want binnen zou hij smelten] met vreemde liedjes?

Zoals: de Poema’s, met Houten Hart?

"Het voordeel van een houten hart
Je bent voorzichtiger met vuur
De splinters zijn voor anderen
Er hoeft geen slot op en is dus helemaal niet duur"

Hm... Vreemde tekst. Of Bløf samen met de Counting Crows: Holiday in Spain? 

"Er zijn vliegtuigstoelen, miljoenen bij bedoeling
En bovendien zijn er limousines."

Ook vreemd, en van de hak op de tak. 

Luistert hij anders misschien naar "Jimmy", van Boudewijn De Groot:

"En ik zit hier tevreden

met die kleine op mijn schoot.

De zon schijnt, er is geen reden

met rotweer en met harde wind

te gaan fietsen met dat kind."

Liedjes die eerst over het ene lijken te gaan en dan ineens over heel iets anders. 

Dat past wel bij de uitdrukking die Jinane koos: van de hak op de tak springen. Met als rekwisiet de sneeuwpop.

Ook de uitdrukking zelf is vreemd: want wat heeft een hak met een tak te maken? 

Toen de uitdrukking nieuw was ging het misschien helemaal niet over een hak, maar een haak: een kromme tak in de vorm van een haak. Een vogel sprong van de ene naar de andere tak? Of kwam het woord hak van hakken: een bijl hakt de takken. De exacte oorsprong is onbekend. Wat denk jij? 

In het Boek Van De Hak Op De Tak uit 1981 heeft Rien Poortvliet over allerhande uiteenlopende onderwerpen geschreven en getekend. Ook leuk voor deze sneeuwpop om eens in te kijken. Maar voordat hij naar de bibliotheek gaat om het te lenen, is het handig dat hij de schaatsster [vertelt die een verhaal van de hak op de tak?] even waarschuwt, anders is het een takkenstreek.