Heeft het gebouw de waterige weken overleefd.

Ongeveer twee weken geleden zijn we weer heel duktig begonnen met schilderen. Deze grebbehouten deur zag er erg belabberd uit, en hebben we met wat falurode verf kunnen opkalefateren. Maar sinds de gedaantewisseling die een deel van het twintighuis aan de buitenkant heeft ondergaan is het lastig om er een stralende foto van te maken.

In twee dagen hadden Ilona en ik de hele voorkant van het twintighuis -waar we ook al een aantal kamers van binnen hebben 'bijgewerkt' [qua uitstraling van de jaren zeventig naar de jaren tweeduizend getrokken]- één keer in de witte en één keer in de rode verf staan.

Het is niet te zeggen wat meer opviel: het blauwe dat rood werd of het witte dat nu wit is.
Daarmee is wel duidelijk dat we niet voor niets de verfkwast ter hand namen.

Maar na de tweede dag en toen we de achterkant van het gebouw ook al begonnen te betrekken in onze verfplannen sloeg de wind verkeerd om in onze zeilen. Hij rukte aan en het heeft nog nog zo hard gewaaid in Zweden. De ramen waaiden er bijna uit. Het water uit alle dichtbijzijnde meren werd hierbij meegenomen en sloeg tegen onze pasgeverfde kozijnen.

Omdat het zo goed in de verf zat heeft het gebouw de waterige weken overleefd zoals Noachs ark dat deed, de dagen vol van wind en regen hebben er wel voor gezorgd dat we sindsdien niet meer in een meer hebben gelegen, geen gras meer hebben gemaaid, niet meer buiten hebben gegeten en geen verfkwast hebben kunnen vasthouden.

Vandaag liet de zon weer zien dat ie nog bestaat. Misschien binnenkort foto's van de nieuwe rood-witte buitenkant.

En een plattegrond van Björns en zijn gebouwen, zodat je enigszins voor je kunt zien waar wat is.

En een verhaal over de zonsverduistering vorige week.