Het beste paard van stal

O-zo-snel was natuurlijk het beste paard van stal, dit jaar in het Sinterklaasjournaal. Toen de Sint nog in het land was haalde ik ook het spreekwoord van Rayhan uit de Hoge Hoed: het beste paard van stal. Alleen had Sinterklaas zijn tabberd al aan om te vertrekken en bovendien stond pakjesavond voor de deur. Een uitstekende aanleiding dus om ook deze uitdrukking niet letterlijk te tekenen, maar figuurlijk, zoals spreekwoorden gebruikt worden.

We zien de kerstman in bed een boek lezen. Zijn kaarsen zijn bijna uitgebrandt, maar gelukkig is daar het beste paard van stal dat het bij kan lichten!*  Hij leest het boek n plaats van naar de film Home Alone [I of II, de rest niet]  te kijken. Als de kerstman straks een nachtmerrie heeft over sneeuw die niet valt of een kapotte slee, kan hij naar zijn sneeuwpopknuffel grijpen. Of nog een slokje cola [Coca Cola hoort bij de kerstman] of een likje zuurstok nemen. Daarna wel weer even de tanden poetsen -ook een tandenborstel is in de tekening te vinden.

De dodo probeert ook een beetje Rudolph te zijn en de muis op de voorgrond draagt de kerstmuts die Rayhan tekende voor deze tekening. De andere muizen hebben hun intrek genomen in het peperkoekhuisje in de vensterbank. Met op de achtergrond heel veel kerstmuziek. Net als deze weken op de Piramide te horen is. Of zijn het de jingle bells die op de vensterbak liggen? Óf de kabouter die fluitend op zoek is naar zijn risgröt...

*Over Rudolph leert Wikipedia ons het volgende:
De Amerikaanse Kerstman heeft volgens de meeste verhalen acht rendieren die zijn slee trekken. Deze rendieren zijn tevens in staat om te vliegen. De namen van de rendieren zijn gebaseerd op het gedicht A visit from Saint Nicholas (1823) van de dichter Clement Clark Moore (15 juli 1779 -10 juni 1863): Dasher en Dancer, Prancer en Vixen, Comet en Cupid, en Donder (ook wel Donner) en Blitzen (was eerst Blixem). 

In 1939 bedacht Robert L. May een extra rendier: Rudolph the Red-Nosed Reindeer en introduceerde deze in het gelijknamige boek, waarover onder andere het liedje met dezelfde titel gaat (gezongen door Gene Autry). Deze is mede door het lied dermate bekend geworden, dat hij geregeld als negende rendier wordt toegevoegd aan de lijst.