Oumaima [K] en Mido schreven een naargeestig verhaal over een kwijtgeraakte hond.
Er was eens een vrouw die haar hond middenin de nacht uitliet. Ze ging naar het bos en wandelde daar een stukje. Er waren veel schaduwen van bomen. Plotseling hoorde ze een jankende wolf. Haar hond jankte terug. Ze stond verstijft van angst. Ze zag lichten aan en uit gaan in de verte. Toen ze daar was gingen de lichten uit en zag ze niks meer. Haar hond trok en duwde haar baasje zodat hij los kwam. Hij wou naar de wolven. Hij rende weg. Het baasje bleef alleen achter. Ze zocht de hond en kwam uiteindelijk bij ene donker huisje. Ze opende de deur. AAAAAAH! Er zat een mens met een witte jurk in de hoek. Het baasje denkt dat het een geest is en rent weg. Ze rent naar haar huis en haar hond is nooit teruggekomen.
In veel Meesterhuiswerktekeningen zie je onder meer een een grote sleutel [ik vond die sleutel eens in een oud Zweeds hotel] en een bruine, vierkante kruk [uit de jaren vijftig, gemaakt door mijn opa]. Maar ook een dodo, een kabouter en drie muizen komen bijna altijd voor. Hoe verder je terugbladert, hoe minder je de vaste onderdelen tegenkomt, want het is vanzelf zo ontstaan, zonder dat het bedacht is. Heb je ideeën, opmerkingen of een opdracht? Laat het me weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten