Als je in Nyköping, Zweden, van de stationshal naar de perrons loopt, loop je een paar treden naar beneden en dan door een gang onder de sporen door.
Vlak voor je de treden weer omhoog stapt naar het perron waarvandaan de trein naar Norrköping, Flen of Katrineholm [overstappen steeds verder richting Råda] vertrekt
kijk je naar een bocht in de onder Nyköping doorlopende tunnel.
De muur van de bocht ziet er misschien al vijf jaar hetzelfde uit. Maar misschien ook niet. Het lijkt of-ie er iedere keer anders uitziet...
Met deze foto kan ik de volgende keer vergelijken of er inderdaad iedere paar maanden een nieuwe Nyköpingse kunstenaar met een doos spuitbussen heeft rondgerend onder zijn stad.
In veel Meesterhuiswerktekeningen zie je onder meer een een grote sleutel [ik vond die sleutel eens in een oud Zweeds hotel] en een bruine, vierkante kruk [uit de jaren vijftig, gemaakt door mijn opa]. Maar ook een dodo, een kabouter en drie muizen komen bijna altijd voor. Hoe verder je terugbladert, hoe minder je de vaste onderdelen tegenkomt, want het is vanzelf zo ontstaan, zonder dat het bedacht is. Heb je ideeën, opmerkingen of een opdracht? Laat het me weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten