Op naar de jachtwinkel om vuurwerk te kopen!

Goed oefenen met photoshop

want het kan veel beter.

Prognos för lördag 26 december

Nordvästra Svealand: Ett snöfallsområde drar till kvällen bort norrut, men kan innan dess ge 1-2 dm i främst västra Dalarna. Temperatur mellan 2-8 minusgrader. I natt minskad molnighet och 10-15 minusgrader, lägst i nordvästra Dalarna. Frisk nordostlig vind, på kalfjället hård, men avtagande. Kommande natt sydostlig.
www.smhi.se

Bilder Vinter 2009

Råda, Björns Wärdshus vinter 2009

In a one bear open sleigh

'... jingle bells,Jingle all the way
Oh, what fun it is to ride
In a one bear open slei...'

Oh.

Ehm, God Jul!

Sinterklaas: heb ik expres zo gedaan. Ik brei niet zo snel.

Sint Nicolaas, moet u niet al lang in Spanje zijn?
Inderdaad, maar ongegeveer twintig dagen na mijn verjaardag wordt Jezus' geboren, en daar zijn jullie altijd met zijn allen bij. En dat mis ik dan als ik in Spanje ben, dus ik ben gewoon gebleven dit jaar. Gezellig! Warme chocomel? Mmm. Heeft u eigenlijk ook een cadeau voor Jezus meegenomen? Dat heb ik. De geboorte van Jezus wordt in veel landen tegelijkertijd gevierd met een ander feest. Met dennenbomen in huis en sokken boven de haard. Net zoiets als je schoen zetten? Juist. daarom heb ik een versierde sok voor hem meegenomen. Eéntje maar? En... is die niet wat groot? Ja, heb ik expres zo gedaan. Ik brei niet zo snel, en tegen de tijd dat hij hem past heb ik die ander ook klaar. Auw, die chocomelk is echt warm. Maar wel lekker. Fijne kerst. Fijne kerst.

De dodo's begonnen rond te rennen

'Ehm', zei Noah, 'waar is mijn lijst?' Hij keek om zich heen en zag Cham op een geelbruin dier met een zwart-witte kop aflopen. 'Afblijven!' Cham pakte de diereninventarisatielijst uit de bek van een eigenwijze quagga en gaf hem aan zijn vader. 'Hè verdorie', zei Noah, er is en stuk af!' 'Dan moeten we de laatste dieren maar uit ons hoofd doen.' zei Cham. 'Ja,' zuchtte Noah. 'En jij', hij wees naar de quagga, 'ga jij maar achteraan staan!' Hij keek op zijn lijst. 'Eerst mogen er twee beren aan boord. Eentje van elk graag. Jep, goedzo. Ja, loop maar door, ruimte genoeg. Jafeth grinnikte, 'Haha, nu nog wel!' Samen met Cham hield hij de loopplank vast zodat de beren aan boord konden gaan. De beren liepen door en Noach kruiste ze af op de lange lijst. Hij keek rond naar alle andere dieren en toen naar de lucht. De zoëven nog blauwe hemel begon in snel tempo te betrekken. 'Jongens, we moeten niet te lang treuzelen denk ik.' zei hij tegen Sem, Cham en Jafet, zijn drie zoons. [...] Aan het eind van de middag waren ze ongeveer op de helft van de lijst. De lucht was inmiddels donkergrijs gekleurd en ook de wind was flink aangewakkerd.' Sem, die op de boot in de gaten hield of alle dieren pasten kwam naar buiten gelopen: 'er is bijna geen ruimte meer. En er is ook iets misgegaan bij de katachtigen.' 'Kan kloppen' zei Noah, toen ik met de lynxen begon zette de wind op en de dodo's begonnen rond te rennen. Toen waaide de lijst weg. Ik rende erachteraan en je broers hielden de dieren in de gaten.' 'Ja, na de katten kwamen de vogels' vertelde Jafet, 'maar er was een papagaai die telkens het laatste dier herhaalde, zo zijn al die lynxen aan boord gegaan.' 'We probeerden je nog te roepen,' zei Cham, 'maar door die wind hoorde je ons niet.' 'Wat moeten we nu doen?' zei Noah. Ze keken om zich heen. De dieren begonnen onrustig te worden en uit de grijze wolken kwamen de eerste druppels van wat een grote regenbui zou worden. 'Was de boot maar een grote bak knuffels, dan verkopen we ze en beginnen dan opnieuw.' zei Jafeth. 'Ja,' zuchtte Noah, 'was dat maar waar!'

Stoel in Göteborg.

Stadsmuseum Göteborg

Nu: tijdelijke tentoonstelling over stoelen. Het komt goed uit dat ik er nu ben. Mmm, stoelen.

In Göteborgs Stadsmuseum stonden kenmerkende stoelen van de afgelopen decennia, te beginnen met de hiernaast afgebeelde stoel uit de vijftiger jaren.

Dit in acht genomen is het vanaf nu mogelijk Björns Wärdshus in Råda een designhotel te noemen, daar in kamer 24 en kamer ... [iets tussen 21 en 35] ook zulke stoelen te vinden zijn.

Alleen dan zonder de ronde, rode opstap eronder. Dat geeft het iets extra's, daardoor wordt de stoel pas bijzonder. En als je de stoel niet mooi vindt kun je altijd nog het rode pepermuntje waar-ie op staat mooi vinden.

Iets statigs kan het ook hebben. Je kunt er zo op gaan ziten en de troonrede voordragen. Niemand die merkt dat de echte troon weg is. Komt door het koninklijke, veloursachtige rood denk ik.

Nu op zoek naar de naam van het ontwerp en zijn bedenker.

waarachter één van de stoppenkasten zich bevindt

Een aanrecht met een La Cimbalikoffieapaaraat om fantastische espresso mee te maken. Daarnaast een apparaat om koffie mee te brouwen door middel van slechts een kan water en een filter met twee scheppen koffie.

Op hetzelfde aanrecht dat de twee koffiezetapparaten draagt, het aanrecht van de receptie van Björns Wärdshus in Råda, staan een waterkoker en een fles afwasmiddel. Op het aanrecht ligt een schoonmaakspons en in het aanrecht verzonken twee wasbakken waarboven één kraan zijn krachten verdeelt over de twee wasbakken.

De Löfbergs Lila, het apparaat met de kenmerkende lila-paarse kleur van het Karlstadse koffiemerk wordt iedere dag gebruikt. 's Ochtends voor het ontbijt, gedurende de dag voor The Big Four en 's avonds voor de restaurantgasten. De waterkoker doet ook mee, met dezelfde werktijden als het koffiezetapparaat. De Italiaanse La Cimbali heeft ooit dienst gedaan, daarna een tijd niet. Toen weer even wel en nu helemaal niet meer. Tijdrovend duur apparaat. Leuk voor thuis op je aanrecht.

De La Cimbali is nu verhuisd. Niet naar Italië, maar naar onze veranda waardoor het koffieapparaat en de waterkoker zeeën van ruimte hebben. Het volgende project wordt het dichten van een gat. Het gat waarachter één van de stoppenkasten zich bevindt. Het gapende gat tussen de deur naar de bakkerij en de kast voor de kannen ziet er rommelig uit en daaraan gaat iets gedaan worden. We hebben een klein oud raam met vier ruiten gevonden dat we ervoor kunnen schroeven. Omdat je dwars door een raam heen kijken kunt komt er áchter het raam een tekening. Binnenkort wellicht een foto van het gedichte gat.

Een witte spaanplaatmuur met een stapel stiften

Een grasveld. Een witte spaanplaatmuur met een stapel stiften ervoor. Verschillende soorten muziek. Mensen en prachtig weer. Kultuurkuur Lichtenvoorde 2009.

Door het rondrennen op minimaal drie scholen in de buurt kan het niet anders dan dat je dan leerlingen tegen het lijf loopt.

Eén der leerlingen die ook mij vernomen had heeft dat niet onbeschouwd gelaten.

Een uit papier geknipte koektrommel

Eerder al was te bekijken hoe een Björns Wärdhus boxershort werd gedragen op een muurtekening waarop ook een raam, een kruk, fotolijsten en een landkaart van Noord-West Europa te zien zijn.

Die muurwas nog niet af. Nu nog steeds niet. Maar wel weer iets affer.

De blauwe zee was toch wat saai, en is veranderd in een straat. Onder de landkaart kwam een curiositeitenkast en op een geschilderd tafeltje staat een uit papier geknipte koektrommel met glitteropschrift.

Een raam van vijf bij zes

Collega Desi schreef eens een tekst. Naar aanleiding van mijn verhuisbericht. Ze schreef over een raam van vijf bij zes en cariollongeluiden.

De ramen van 'vijf bij zes' -de ramen mijners kamers- werden geplaatst in een kerk, het carillon dat ik vanuit mijn kamer erg goed hoor, maar net niet zie, veranderde in een andere kerk, die ik wel zie, maar die nauwelijks geluid maakt, en de persoon verstopt achter het raam.

Waar kijkt hij naar? Waaraan denkt hij? Aan het weer dat op komst lijkt te zijn? Wanneer het carillon van die andere kerk weer gaat spelen? Nog maar veertig dagen voordat ik weer naar Zweden ga? Aan de pilaar van de kerk, die uiterst rechts een potlood is? Aan de Walburgiskerk in Zutphen, waaraan het uiterlijk van de kerk ontleend lijkt te zijn? Aan Löfbergs Lila?

Een wankelende vissenkom en een kop koffie

Ik kan nét niet bij die plank. Waar is de ladder, waar is de trap?
Oh, die hangt aan een haak, kan ik niet bij zonder kruk.
Waar is de kruk? Daar liggen 2000 bladzijden op, verdeeld over 7 boeken.
Daarbovenop een wankelende vissenkom en een kop koffie.

Ik móét bij die plank, daar ligt mijn portemonnee.
Ik moet ook die trein halen, samen met mijn portemonnee.
Wacht, ik trek mijn bruine schoenen aan, die zijn wat hoger.

Nee, werkt niet, kan er nog niet bij. Als ik nu eens schoenen opstapel...
En de oranje, en de rode, en de... Nu kan ik er bij. Portemonnee te pakken!
Snel, dan haal ik de trein nog.

Hm, ik kan niet naar buiten.
Er ligt een schoenenberg voor de deur.

In de onder Nyköping doorlopende tunnel

Als je in Nyköping, Zweden, van de stationshal naar de perrons loopt, loop je een paar treden naar beneden en dan door een gang onder de sporen door.

Vlak voor je de treden weer omhoog stapt naar het perron waarvandaan de trein naar Norrköping, Flen of Katrineholm [overstappen steeds verder richting Råda] vertrekt
kijk je naar een bocht in de onder Nyköping doorlopende tunnel.

De muur van de bocht ziet er misschien al vijf jaar hetzelfde uit. Maar misschien ook niet. Het lijkt of-ie er iedere keer anders uitziet...

Met deze foto kan ik de volgende keer vergelijken of er inderdaad iedere paar maanden een nieuwe Nyköpingse kunstenaar met een doos spuitbussen heeft rondgerend onder zijn stad.

Even spartelde hij nog.

Minder dan een dag maar meer dan ongeveer tien minuten hebben mijn boekenkasten als bovenstaande muur door mijn kamer gestaan. Toen bedacht ik dat het toch niet zo een geschikte opstelling is voor de ruimte en heb ze nog 1 [ik laat de nullen weg] keer versleept voordat ze zo staan als ze nu staan.

Met boeken en al, want als ik de boeken eruit haal en ergens opstapel is er geen plek meer om de boekenkasten te verplaatsen. Hoe ze nu staan en hoelang dat blijft is beide onduidelijk, de kasten lijken op de schuivelende kerken van Jan Terlouw. Voor ik het weet word ik door mijn eigenste boekenkasten onder de voeten gelopen.

De vervaarlijk boven op één der kasten geplaatste kolenkitten begonnen nog vervaarlijker te wankelen en kwamen toen samen met driehonderdvijfenzestig boeken én een boekenkast op de lezende persoon terecht die in kleermakerszit de nis van de kasten bevolkte, daar peinzend was verzonken in pasgeschreven en geïllustreerde fantasievolle verhalen. Het bulderende geluid alsof er een rollende onweersdonder door de kamer ging duurde nog geen tweeëndertig seconden. Even spartelde hij nog, maar al snel lag de hele boekenkamer er onbeweeglijk bij, en waren de boeken tot een niet met hiërogliefen maar met westerse woorden bedekte sarcofaag verworden.

Duizelingwekkende vroege zon-zonnesteken.

Vensterbanken als venster banken.
Zon, koffie boeken en tijdschriften.

Eén mijner vensterbanken biedt
die mogelijkheid.
Rhythms Del Mundo
op de achter[soms voor]grond.

Houd je goed vast.
Voor de avonturen in de boeken?
Voor omvalgevaar, door de
hellingshoek van de vensterbank?
Voor duizelingwekkende
vroege zon-zonnesteken?

Heeft de onderbroek een ander merk.

Ergens op een slaapkamermuur in Nederland maak ik samen met de slaapster van de slaapkamer -de 16-jarige Anouk S.- een muurschildering.

De muurschildering heeft hetzelfde principe als de tekening hierboven. Die maakte ik in 2004 voor een maak-een-websiteopdracht op de pabo.

De muur is nog niet af, maar enkele details zijn al wel te zien. Anouk is met de jurk bezig, ik heb de jongen met de ipod gemaakt. Inclusief -op verzoek- een verzakte broek waardoor op welbekende Björn-Borgachtige-wijze iemands twee broeken te zien zijn.

Om geen reclame te maken voor Zweeds Tennissersondergoed heeft de onderbroek een ander merk gekregen :]

Soep, Herman van Veen en natuurlijk katten.

En de auto die je ziet op de foto van de boekenkastverhuizing is een Kattencaddy!
Mijn tekeningen bewegen!

Afgelopen november is een Volkswagen Caddy in korte tijd veranderd in een Volkswagen Katty.

Waarom? Hoe? Was het niet koud? Waar? Kat is er aan de hand?

Dat verhaal, met woorden als:
Sinterklaas, chocolademelk, vuurkorf, buurjongen, soep, Herman van Veen en natuurlijk katten zal ik binnenkort wellicht typen. Maar misschien ook niet.

De Kattencaddy rijdt overigens rond in De Achterhoek en contreien.

Dit wassie toen-ie half af was.

Villa Voltaboekenkast, inclusief.

-WIJZIGINGEN VOORBEHOUDEN-

Zutphen. Onderstaande foto's zijn genomen in periode van grote verandering. Trappen helden achterover, vloeren kraakten. Mensen lachten. Huilden. Verhuisden Martijn KösterHenke. Hij woont nu in een Boekenkast. Eén kamer. Een Villa Voltaboekenkast, inclusief keuken en sanitaire voorzieningen.