De stuipen op het lijf jagen

Antonio heeft Rodanim gevraagd een pot 'bliksemse boel' naar de Drakenberg te brengen. Het is er zo koud dat het vuur in de berg uit is gegaan. Zelfs de draak krijgt het niet meer aan. "Deze bliksemse boel is ontzettend explosief," vertelde Antonio. "Daarmee brandt het vuur zo weer." Rodanims ogen werden groot. "Geen zorgen hoor," stelde Antonio hem gerust, "het zit in een goed afgesloten pot die alleen opengaat met een toverspreuk." "Fiew," zuchtte Rodanim, "je joeg me de stuipen op het lijf!" Antonio plakte een briefje met de toverspreuk aan de onderkant van de pot en gaf Rodanim instructies mee. Samen met de muizen en de dodo nam Rodanim de trein richting de Drakenberg om er de warmte terug te brengen. 

De natuur is sterker dan de leer

Middenin het Vierjaargetijdenwoud woont Antonio, in een groot rond gebouw, met in alle windrichtingen grote serres. Daar maakt hij het weer. Voor elk seizoen is er een serre. In het midden van het huis is een verhoging met een luie stoel en een tafel met een elpeespeler en wat boeken. Daar kan Antonio op zijn gemak bedenken welk weer hij wil gaan maken. 

Rodanim, de dodo en de muizen zijn naar hem toe gegaan om een ontdekking van hun buurvrouw Agaath te brengen en namens Luuk de vampier iets te vragen. 

Antonio was net bezig een grote boom naar binnen te halen. Dat ging echter niet helemaal goed. "Rodanim" zei hij,  "ga lekker zitten en luister naar de Aankomende Winter. Ik zeul deze boom even naar binnen." "Past dat wel?" vroeg de dodo. "Neen," zei Antonio. "Dat denk ik niet. Vorig jaar lukte het ook niet. En die jaren daarvoor trouwens ook niet. Maar de natuur is sterker dan de leer, dus ik probeer het gewoon nog een keer. Tegen beter weten in."

"En als het nou wel lukt, wat ga je dan met die boom doen?" vroegen de muizen. "Eh." Antonio keek bedenkelijk. "Dat weet ik eigenlijk niet."

Het geld groeit me niet op de rug

Deze heks, Dolores, woont aan het begin van het Vierseizoenenwoud. Ze is reuzenieuwsgierig -dus ze zag Rodanim, de dodo en de muizen al van verre aankomen- en dol op het versieren van dennenbomen. "Maar", zegt ze, "het geld groeit me niet op de rug. Dus het liefst tover ik de versieringen zelf in plaats van ze te kopen."

Rodanim helpt met versieren. Hij hangt appels op die hij bij herberg De Lichte Voorde mee heeft gekregen van de Wijnende Waardinnen.  

Beter een half ei dan een lege dop

Rodanim neemt afscheid bij herberg de Lichte Voorde, bij de Wijnende Waardinnen. Hij krijgt bij het weggaan een cadeautje van Sinterklaas. Het is een kleinigheidje. "Beter een half ei dan een lege dop", zegt de dodo. Rodanim is er erg tevreden mee. Het past precies in een vakje van zijn rugtas. 

Als ze vertrekken begint het te sneeuwen. De muizen, de dodo en Rodanim gaan weg naar het vierseizoenenbos, naar Antonio, het Weermannetje.