De stuipen op het lijf jagen

Antonio heeft Rodanim gevraagd een pot 'bliksemse boel' naar de Drakenberg te brengen. Het is er zo koud dat het vuur in de berg uit is gegaan. Zelfs de draak krijgt het niet meer aan. "Deze bliksemse boel is ontzettend explosief," vertelde Antonio. "Daarmee brandt het vuur zo weer." Rodanims ogen werden groot. "Geen zorgen hoor," stelde Antonio hem gerust, "het zit in een goed afgesloten pot die alleen opengaat met een toverspreuk." "Fiew," zuchtte Rodanim, "je joeg me de stuipen op het lijf!" Antonio plakte een briefje met de toverspreuk aan de onderkant van de pot en gaf Rodanim instructies mee. Samen met de muizen en de dodo nam Rodanim de trein richting de Drakenberg om er de warmte terug te brengen. 

De natuur is sterker dan de leer

Middenin het Vierjaargetijdenwoud woont Antonio, in een groot rond gebouw, met in alle windrichtingen grote serres. Daar maakt hij het weer. Voor elk seizoen is er een serre. In het midden van het huis is een verhoging met een luie stoel en een tafel met een elpeespeler en wat boeken. Daar kan Antonio op zijn gemak bedenken welk weer hij wil gaan maken. 

Rodanim, de dodo en de muizen zijn naar hem toe gegaan om een ontdekking van hun buurvrouw Agaath te brengen en namens Luuk de vampier iets te vragen. 

Antonio was net bezig een grote boom naar binnen te halen. Dat ging echter niet helemaal goed. "Rodanim" zei hij,  "ga lekker zitten en luister naar de Aankomende Winter. Ik zeul deze boom even naar binnen." "Past dat wel?" vroeg de dodo. "Neen," zei Antonio. "Dat denk ik niet. Vorig jaar lukte het ook niet. En die jaren daarvoor trouwens ook niet. Maar de natuur is sterker dan de leer, dus ik probeer het gewoon nog een keer. Tegen beter weten in."

"En als het nou wel lukt, wat ga je dan met die boom doen?" vroegen de muizen. "Eh." Antonio keek bedenkelijk. "Dat weet ik eigenlijk niet."

Het geld groeit me niet op de rug

Deze heks, Dolores, woont aan het begin van het Vierseizoenenwoud. Ze is reuzenieuwsgierig -dus ze zag Rodanim, de dodo en de muizen al van verre aankomen- en dol op het versieren van dennenbomen. "Maar", zegt ze, "het geld groeit me niet op de rug. Dus het liefst tover ik de versieringen zelf in plaats van ze te kopen."

Rodanim helpt met versieren. Hij hangt appels op die hij bij herberg De Lichte Voorde mee heeft gekregen van de Wijnende Waardinnen.  

Beter een half ei dan een lege dop

Rodanim neemt afscheid bij herberg de Lichte Voorde, bij de Wijnende Waardinnen. Hij krijgt bij het weggaan een cadeautje van Sinterklaas. Het is een kleinigheidje. "Beter een half ei dan een lege dop", zegt de dodo. Rodanim is er erg tevreden mee. Het past precies in een vakje van zijn rugtas. 

Als ze vertrekken begint het te sneeuwen. De muizen, de dodo en Rodanim gaan weg naar het vierseizoenenbos, naar Antonio, het Weermannetje. 

Nood breekt wet

Het is niet de bedoeling dat de chocoladeletters al worden uitgepakt voordat ze de schoenen ingaan. Toen Sint en de Pieten echter op weg waren naar de herberg van de Wijnende Waardinnen, nabij de Lichte Voorde, regende het dat het goot. Daardoor zijn alle letters doorweekt geraakt. "Nood breekt wet," zei Sinterklaas. "We moeten ze laten drogen voordat we ze in de schoenen stoppen." Het werd een late avond voordat alle letters uiteindelijk de schoenen in konden. De dodo lag allang te slapen, maar hoorde gestommel. Hij liep stilletjes over de trappen van de herberg naar beneden om te zien waar het geluid vandaan kwam. 

De beste stuurlui staan aan wal

Sinterklaas is zoetjes aan onderweg naar Nederland en dat zul je op deze tekening alvast gaan zien. 

Wie niet horen wil moet voelen

Rodanim was Luuk tegengekomen, zijn vriend de vampier. Bij de stadspoort wilde Rodanim de spoorlijn volgen, maar Luuk vroeg of hij met hem mee wilde komen. Hij had thuis iets dat hij aan Antonio wilde geven, het Weermannetje, die middenin het Vierjaargetijdenwoud woont, ook wel het Vierseizoenenbos genoemd.  Zou Rodanim dat mee willen nemen? 

Rond de toren waar Luuk in woont is een groot doolhof. "Waarom heb je dat doolhof?" vroeg de dodo. "Nou," zei Luuk. "Als vampier moet je bloed drinken, maar ik heb niet zo veel zin om alle mensen leeg te drinken die ineens voor mijn huis staan." "Oh," snapten de muizen. "Dus door dat doolhof komen ze niet bij je huis terecht en hoef je ze niet te bijten?" "Inderdaad," zei Luuk. "Het is een soort waarschuwing. Meestal komen ze door dat doolhof weer terecht waar ze begonnen." "En als iemand nou tóch door het hele doolhof bij de toren terechtkomt?" vroeg Rodanim aarzelend. "Tsja," zei Luuk, "Wie niet horen willen moet voelen." "En wij dan?" vroegen de muizen toch wel een beetje bang. "Geen zorgen hoor, " zei Luuk. "Ken je Dolores? die woont aan het begin van het Vierjaargetijdenwoud." Rodanim knikte. Hij wist dat dat één van de zussen van Buurvrouw Agaath was. "Zij heeft een drankje voor me gemaakt, volgens mij van tomaten ofzo. Of aardbeien. Nou ja in elk geval iets roods. Het kunnen ook bessen zijn." Luuk schudde triomfantelijk zijn hoofd. "En daardoor heb ik helemaal geen zin meer in echt bloed! Nou, ja, totdat iemand eenmaal vlak voor mijn neus staat. Dan kan ik me niet zo goed inhouden." 

Een hele piet

De mensen bij de stadspoort vernemen dat Rodanim de Oude Spoorlijn gaat volgen. Ze vinden het een hele onderneming. "Je bent een hele piet!" roept één van hen. "Knap hoor."

Dat is niet tegen dovemansoren gezegd

Rodanim pakt zijn tas in. In de vorige tekening ontdekte hij dat er achter zijn huis nog een stukje van de oude spoorlijn te vinden is. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd: hij is dol op avontuur, dus gaat meteen op onderzoek uit. 

Dit is het begin van een reis langs de oude spoorlijn. Deze reis zal het hele jaar duren en alle meesterhuiswerktekeningen zullen hier op aansluiten. 

Dat kan niet door de beugel

Agaath de Heks staat in haar tuin in een ketel te roeren. Ze voegt van alles toe en hoopt dat het recept waarmee ze bezig is lukken zal. Maar het gaat niet helemaal goed -zoals gewoonlijk eigenlijk. 

Rodanim Ridder in het huis ernaast is zich van geen kwaad bewust. Hij is het gras voor de tuindeuren aan het weghalen en ontdekt dat er een hele stoep onder tevoorschijn komt. Hij is nieuwsgierig en begint dieper te graven. Na een tijdje hoort hij een stem: "Pas op, Rodanim, mijn zus is weer bezig!'

Het is één van de zussen van de buurvrouw. 

Ze vliegt over en ziet haar zus boven een ketel staan waar inmiddels dampen in alle kleuren van de regenboog uitkomen. 'Dit kan echt niet door de beugel', verzucht ze. 'Het hele bos ligt bezaaid met ketels en het worden er steeds meer!'

'Het gaat ook wel eens goe...' begint Agaath. Maar dan zwijgt ze abrupt. De ketel ontploft en vliegt recht op haar zus af...

2022-2023 Alle meesterhuiswerktekeningen

Op de Meesterhuiswerktekeningen van afgelopen jaar hebben de leerlingen van groep 6 kennis gemaakt met Rodanim [achternaam Ridder], de muizen [zwarte, grijze, witte] en de dodo [identiteitscrisis: ziet er altijd anders uit]. Maar ook met verschillende heksen en kabouters. 

Volgend jaar ga ik door met het Meesterhuiswerk. 

De 'nieuwe' kinderen van groep 6 hebben daarvoor alvast een uitdrukking gekozen, afgelopen week, in het doordraaiuurtje. Hier zie je alle tekeningen van afgelopen schooljaar. Sommige personen en gebouwen op deze tekeningen zul je ook in de tekeningen van volgend jaar gaan tegenkomen. Maar ook personen die   nog onbekend zijn, zoals Weer, die in het Vierseizoenenbos woont, in een huis dat langs de seizoenen kan draaien zoals een windhaan langs de windrichtingen. 

In de zomervakantie kan ik vast na gaan denken hoe dat huis er uit moet gaan zien. 

Zwaar op de hand zijn

 

O o, als dit maar goed gaat. Het borrelt al behoorlijk in de grote ketel die buiten naast de toverhut van Buurvrouw Heks Agaath staat. Kabouter Carl is dan ook enigszins zwaar op de hand en denkt dat de ketel zodadelijk zal gaan ontploffen. Hij verstopt zich voor de zekerheid maar vast achter een al eerder ontplofte ketel. 

Nieuwsgierig aagje

Oeh denkt Vera de Heks als ze de hoek om komt en de dodo samen met de muizen wankelig op een kruk ziet staan, daar speelt iemand nieuwsgierig aagje. 

Voor een appel en een ei

De Heks, heeft een nieuwe picknickmand op de kop getikt. Voor een appel en een ei kon ze hem kopen en nu demonstreert ze aan de dodo en de muizen wat er allemaal bij zit. 

Het is er de dood in de pot

De heks verzucht: "Er is niks nieuws te beleven op de heksenmarkt. Alle uitvindingen en toverspreuken ken ik al. Het is hier de dood in de pot."

Bepakt en bezakt

Bepakt en bezakt op weg naar het pretpark!

De Breeveertien op gaan

Twee pretparkschetsen

Vorig jaar kwam Ayman, die toen in groep 6 zat, met een idee. Aan het eind van het schooljaar zei hij: Meester, heeft u al eens een pretpark getekend? Misschien kunt u dat volgend jaar doen in de meesterhuiswerktekeningen?

Bij deze. De tekeningen voor Amr en Tarik zijn gesitueerd in een zelfverzonnen pretpark. De muizen en de dodo hebben er een rol als attractie! Hier een schets... en dezelfde schets maar dan even later. 

De aap binnen hebben

Het dorp wordt steeds completer. Langzaamaan wordt ook duidelijk wie de aap binnen heeft. 

Deze uitdrukking wordt in de zeventiende eeuw al gebruikt en het woord 'aap' betekent een schat of een grote som geld. 

Wie heeft de aap -oftewel het geld- binnen en waarom? Met Pasen is de tekening af!

Een goed begin is het halve werk

De Paashaas komt alvast naar het kippenhok om eieren halen voor Pasen.  

Tekening voor de Leidsebuurtkrant

In de Lenteleidsebuurtkrant komt een recept voor het Oekraïnse gerecht banosh. Deze muis heeft het alvast uitgeprobeerd en vindt het heerlijk! 

Het zat zijn

Sommigen zijn de winter zat. Nu al! En het is nog nauwelijks winter geweest. 

De vampier en de sneeuwpop zijn dol op de winter. Zij zij het wel zat dat ze niet tegen de zon kunnen. 

De één smelt, de ander verbrandt. Dus het kan hen niet donker, bewolkt, regenachtig of besneeuwd genoeg zijn. 

Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding

Het sneeuwt! De muizen en de dodo hebben meteen zoveel mogelijk sneeuw bij elkaar geveegd om een sneeuwpop te maken. Maar hij is niet zo heel goed gelukt. Misschien wordt het beter als ze hem een mooie hoed geven? De heks slaat het tafereel van een afstandje gade en schudt haar hoofd. Het wordt er niet beter op. Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding. 

Het ijzer smeden als het heet is

Het sneeuwt! Dus nú moeten we naar buiten, denken de dodo en de muizen. want je moet het ijzer smeden als het heet is! 

Start van een wintertekening.

De sneeuwpop die hier verschijnt krijgt een prachtige hoed. En misschien een hele mooie sjaal. Maar is de sneeuwpop zélf ook mooi? Dat weet je als je de uitdrukking leest die ik al op de tekening heb geschreven.