Handig, want ook [of misschien vooral] zonder bloemen ziet dit er leuk uit op de schouw of de vensterbank.
Maar toen ik eindelijk besloten had om de vaas te kopen, was hij uitverkocht.
Gelukkig was hij nieuw tweedehands te vinden!
Hier staat de vaas op een Mae Westbank ontworpen door Salvador Dalí [wiens kreefttelefoon in mijn tekening van oktober 2017 figureerde].
Er zijn tussen 1936 en 1938 drie paren van deze banken gemaakt, die ieder een klein beetje verschillen.
En de lippen van Mae West zagen er ook weer een beetje anders uit dan de banken.
En waren ook kleiner. Anders had ze wel een heel groot hoofd.
Deze bank staat in het echt in het depot van Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam.
De tweee bank, die deze bank tot een set maakte, is in de loop van de jaren kwijtgeraakt.
Dus houd je ogen open op rommelmarkten en bij opa's en oma's thuis, wie weet kom je hem eens tegen.
Op de bank in de tekening ligt een kalender. Op februari, de kortste, en eigenlijk laatste, van onze twaalf maanden.
Bij de Romeinse kalender, die we tot het einde van de Middeleeuwen hadden, begon het jaar met maart.
Aan het eind van het jaar waren er niet genoeg dagen om nog een volledige maand te maken.
Dus had februari achtentwintig, en met een schrikkeljaar negenentwintig dagen.
Veel logischer dan, als het jaar net begonnen is, ineens een maand van achtentwintig dagen te hebben.
Dus laten we van de lentemaand weer de eerste maand maken!
Dan kloppen ook namen van bijvoorbeeld oktober en december weer, die verwijzen naar de achtste en de tiende plek op de kalender.
Maar meteen beginnen dit jaar?
